HO Metaalbewerkingswinkel EAW Mülheim-Speldorf

Model: De reparatiewerkplaats Speldorf werd in 1874 door de Rijnlandse Spoorwegen in Mülheim-Broich opgericht en vernoemd naar het nabijgelegen treinstation van Speldorf. Na het einde van het stoomlocomotieftijdperk werd het in 1959 gesloten. Het terrein wordt nu voor andere doeleinden gebruikt en sommige gebouwen staan ??op de monumentenlijst.
De Rijnspoorlijn had alleen een reparatiewerkplaats in Keulen-Nippes, maar deze bevond zich aan de rand van zijn capaciteit en aan de rand van het ruim 1000 kilometer lange routenetwerk. In 1874 werd in Mülheim an der Ruhr een ander depot opgericht voor het onderhoud van de 453 locomotieven en ruim 11.000 goederenwagons. De uitgraving van het geëgaliseerde terrein werd gebruikt voor de aanleg van de spoordijken van de spoorbrug Duisburg-Hochfelder over de Rijn. De fabriek kreeg de naam Speldorf vanwege de nabijheid van het treinstation van Speldorf, waar het ook verbindingen had, waaronder het roundhouse.
In 1880 werd de Rijnlandse Spoorwegmaatschappij genationaliseerd in de Pruisische Staatsspoorwegen. De fabriek in Speldorf heette nu de hoofdwerkplaats en werd meerdere malen uitgebreid. Omdat het gebied echter nog steeds te klein bleek, werd het onderhoud van de goederenwagens in 1914 verplaatst naar een andere reparatiewerkplaats in Duisburg-Wedau. Vanaf dat moment hield Speldorf zich alleen bezig met stoomlocomotieven; op het vrijgekomen terrein werd een ketelsmederij gebouwd en in 1918 een extra locomotiefassemblagehal met stalen vakwerktechnologie met twee parallelle beuken en een derde schip van twee verdiepingen voor de toevoerwerkplaatsen. Met een afmeting van 254 bij 57 meter was het een van de langste reparatiehallen van de Deutsche Reichsbahn. Ook nieuw in deze hal waren de 90 in de lengte gebouwde werkstands in plaats van de voorheen gebruikelijke dwarstribunes, waarbij de interne overstapperrons konden worden geëlimineerd en de doorlooptijden van de locomotieven tot een derde werden verkort. De oude locomotievenassemblagehal, de smederij en de draaierij bleven in gebruik.
In het begin werkten er 150 tot 200 mensen in de hoofdwerkplaats; op het hoogtepunt van de stoomspoorweg in de jaren vijftig onderhielden jaarlijks wel 2.000 mensen ruim 1.000 stoomlocomotieven.
Bron: Wikipedia.de