stoomlocomotief 78 395 DR DC/AC Digital Sound

Marke
ESU
spoor
HO spoor	16,5mm
Current
DC
AC
product
Stoomlocomotieven
Technologie & Model Informatie
speciale functies	PowerPack Opslag condensator
bedrijfsnummer	78 395
Tractiebanden	ja
binnenverlichting	Bestuurderscabine en chauffeursdesk
interieur	Führerstand
koppelingen	NEM 362 koppelingsvak, kort koppelingsmechanisme, beugelkoppelingen
licht	3-lichtpieksignaal & 2 achterlichten, veranderend met rijrichting
schaal	1:87
met motor	5-pins
rookgenerator	ja
vliegwiel	ja
Leeftijd informatie	niet geschikt onder de 14 jaar
Digital & Geluid
Digitaal & Geluid ex fabriek
land
Duitsland	DR
era
tijdperk III (1949-1970)

Model: Schaal HO DC / AC. Chassis, frame, waterkasten en rookkamer van metaal, klokankermotor met vliegwiel, PowerPack-opslagcondensator voor ononderbroken stroomvoorziening, geklokte dubbele rookgenerator voor sensorgestuurde rookontwikkeling en cilinderstoom synchroon met het locomotiefgeluid, chassisverlichting, digitaal op afstand bedienbare koppelingen.

Voorbeeld: De in de Vulcan-locomotieffabriek in Stettin ontwikkelde T18 was gebaseerd op de vraag van verschillende Pruisische spoorwegafdelingen naar een tenderlocomotief die minimaal 90 km/u vooruit en achteruit moest kunnen halen. De T18, tussen 1912 en 1927 door verschillende fabrikanten in 462 exemplaren gebouwd, wordt beschouwd als de meest succesvolle tenderlocomotief voor passagierstreinen van de staatsspoorwegen en werd tot 1972 door de Deutsche Reichsbahn DR en zelfs tot 1974 door de Deutsche Bundesbahn DB gebruikt. Het symmetrische chassis maakte in beide richtingen even goede rijeigenschappen mogelijk; de ketel, die in essentie uit de G8 kwam, had zijn geschiktheid al bewezen bij de productiestart van de T18. Met een vermogen van 1.140 pk en een topsnelheid van 90 km/u, verhoogd tot 100 km/u vanaf de elfde geleverde machine, werden de locomotieven ook gebruikt op lichte sneltreinen. Kort na de Tweede Wereldoorlog hervatte de Deutsche Bundesbahn (DB) de tests met duwtreinen (trektreinen) om de draaitijden van lokale treinen te verkorten. Daartoe werden een aantal van de 424 bij de DB overgebleven locomotieven uitgerust met indirecte balanstreinbesturing van Hagenuk. Terwijl de trein werd geduwd, zat de machinist in het stuurstandrijtuig en gaf de rijcommando's via een commandoapparaat door aan de stoker op de locomotief, die de treinverkeersleider bediende. Zodra de machinist begon te remmen, werd de controller automatisch gesloten met behulp van perslucht uit het stuurstandrijtuig. Later werd de push-pull-treinbesturing van de meeste 78.0-5's verwijderd en werden de locomotieven opnieuw gebruikt in het lichte passagiers- en goederentreinverkeer. De DB bracht begin jaren zeventig haar Pruisen samen in Baden-Württemberg. Na de Tweede Wereldoorlog kon de Deutsche Reichsbahn van de DDR rekenen op 53 locomotieven van de serie 78. Om het zicht van de machinist te verbeteren, waren sommige machines op het depot in Stralsund uitgerust met kleine windleiplaten.